ترنم زندگی

کوچ خودرا بدهم در کف باد / خویش ازبهر تو آواره کنم / چندوقتیست گذاری هم به خوابم نکنی / دیدن روی تودرخواب هم افسانه کنم

 من همانم که زشوق رویت / زرقبای تن خود پاره کنم / باردای مندرس گونه تو / رخت اشراف به تن تازه کنم / بی نیازم !بی نیاز از اغناء / بانیاز تو به شب چاره کنم

 طعم آن مستی جام می ِتو / شدسبب قصد به میخانه کنم / گرلبم تربشد ازمستی می / عاشقان راهمه مستانه کنم

مرغ عشقم که دلم میخواهد / درکف دست تو کاشانه کنم / چون شوی شمع میستان دلم / همه راچون گل وپروانه کنم

گرکسی غم به دلت راه انداخت / بزم شادش همچو غمخانه کنم / باد درزلف سیاهت سرزد / رخصتی ده که سرت شانه کنم

 گربخواهم ناز چشمت خود را / همچو یک کودک دردانه کنم / ور بخواهم جرعه ای آب زبهر / آب دردست تو پیمانه کنم

تانیاز دل من رفع کنی / عالمی را همه دیوانه کنم!