ترنم زندگی

کلیشه های فرهنگی رایج در جوامع مختلف به این سوال پاسخ مثبت میدهند اما اگر کمی دقیق تر نگاه کنیم شاید متوجه چیزی خلاف این این عقیده رایج شویم کافی است بعداز تماشای یک فیلم عاطفی (مثل میم مثل مادر) درسینما به چشمها نگاه کنید میبینید که تفاوت محسوسی بین زن ومرد وجود ندارد ویا در صحنه تصادف ببینید زنان ناراحتترند یا مردان عصبی تر؟ دیدن یک صحنه عاطفی میتوانند هم احساسات زنان را به تحریک وهم احساسات مردان را .اما چیزی که مهم است نمو وبروز احساس است که دو جنس به گونه ای متفاوت بروز میدهند مثلا روز بعد از دعوای خانوادگی مردان بیشتر در خود فرو رفته ویا پرخاشگرتر میشوند و زنان آمادگی بیشتری را برای گریه کردن دارند !!! همدلی به معنای درک احساس عاطفی شخص مقابل در زنان بیشتر از مردان است یعنی زنان بیشتر قادرند خود را به لحاظ عاطفی جای فرد دیگری بگذارند و مردان روحیه کمک ویاری بیشتری دارند وبیشتر دوست دارند به دیگران کمک کنند ویا وانمود کنند که کاری را برای دیگران انجام میدهند . این تفاوتها به میزان بسیار زیادی به نوع جامعه پذیری وتربیت افراد دارد . تحقیقات روانشناسی جنسیت علاوه بر تایید این مسئله به این نکته هم اشاره می کنند که تفاوتهای موجود جنبه زیستی هم دارند که در اثر عوامل محیطی شکل میگیرند و تبدیل به رفتارهای اجتماعی میشوند .مثلا یک نوزاد دختر در اثر دیدن گریه دیگران بیشتر احتمال دارد که گریه کند و چون رفتار بزرگترها در برابر نوزادان دختر وپسر متفاوت است این عوامل زیستی تشدید میشوند. 

دکتر فرامرز رفیع پور در کتاب جامعه،احساس،موسیقی جمله لسیار زیبایی دارد که من آن را بسیار دوست دارم: احساس را نمی توان از آدمی جدا کرد اما آنچه که مهم است این که کسر عقل بر احساس بزرگتر از یک باشد .